publicerad: 2015
maximum
max·im·um
[mak´s‑]
substantiv
~et; pl. ~ • det högsta el. största möjliga el. tillåtna – I sammansättn. maximi-.
| Singular | |
|---|---|
| ett maximum | obestämd form |
| ett maximums | obestämd form genitiv |
| maximumet | bestämd form |
| maximumets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| maximum | obestämd form |
| maximums | obestämd form genitiv |
| maximumen | bestämd form |
| maximumens | bestämd form genitiv |


