publicerad: 2015
mellanviktare
mell·an|vikt·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑viktarna mellanvikt
| Singular | |
|---|---|
| en mellanviktare | obestämd form |
| en mellanviktares | obestämd form genitiv |
| mellanviktaren | bestämd form |
| mellanviktarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| mellanviktare | obestämd form |
| mellanviktares | obestämd form genitiv |
| mellanviktarna | bestämd form |
| mellanviktarnas | bestämd form genitiv |


