publicerad: 2015
militärmusiker
mil·it·är|mus·ik·er
substantiv
~n; pl. ~ militärmusik
| Singular | |
|---|---|
| en militärmusiker | obestämd form |
| en militärmusikers | obestämd form genitiv |
| militärmusikern | bestämd form |
| militärmusikerns | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| militärmusiker | obestämd form |
| militärmusikers | obestämd form genitiv |
| militärmusikerna | bestämd form |
| militärmusikernas | bestämd form genitiv |


