publicerad: 2015
minhund
min|hund
substantiv
~en ~ar • till mina; jfr bombhund hund
| Singular | |
|---|---|
| en minhund | obestämd form |
| en minhunds | obestämd form genitiv |
| minhunden | bestämd form |
| minhundens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| minhundar | obestämd form |
| minhundars | obestämd form genitiv |
| minhundarna | bestämd form |
| minhundarnas | bestämd form genitiv |


