publicerad: 2015
mirakelmedicin
mir·akel|med·ic·in
substantiv
~en ~er • till medicin 2 mirakel
| Singular | |
|---|---|
| en mirakelmedicin | obestämd form |
| en mirakelmedicins | obestämd form genitiv |
| mirakelmedicinen | bestämd form |
| mirakelmedicinens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| mirakelmediciner | obestämd form |
| mirakelmediciners | obestämd form genitiv |
| mirakelmedicinerna | bestämd form |
| mirakelmedicinernas | bestämd form genitiv |


