publicerad: 2015
missförstånd
miss|för·stånd
substantiv
~et; pl. ~ • till missförstå förstånd
| Singular | |
|---|---|
| ett missförstånd | obestämd form |
| ett missförstånds | obestämd form genitiv |
| missförståndet | bestämd form |
| missförståndets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| missförstånd | obestämd form |
| missförstånds | obestämd form genitiv |
| missförstånden | bestämd form |
| missförståndens | bestämd form genitiv |


