publicerad: 2015
mora
mora
substantiv
~n moror • ⟨vard.⟩ mor i huset, bondhustru; gumma
| Singular | |
|---|---|
| en mora | obestämd form |
| en moras | obestämd form genitiv |
| moran | bestämd form |
| morans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| moror | obestämd form |
| morors | obestämd form genitiv |
| mororna | bestämd form |
| morornas | bestämd form genitiv |


