publicerad: 2015
mulning
mul·ning
substantiv
~en ~ar • ⟨prov.⟩ till 2mula
| Singular | |
|---|---|
| en mulning | obestämd form |
| en mulnings | obestämd form genitiv |
| mulningen | bestämd form |
| mulningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| mulningar | obestämd form |
| mulningars | obestämd form genitiv |
| mulningarna | bestämd form |
| mulningarnas | bestämd form genitiv |


