publicerad: 2015
mutaffär
mut|af·fär
substantiv
~en ~er • till affär 2 1muta
| Singular | |
|---|---|
| en mutaffär | obestämd form |
| en mutaffärs | obestämd form genitiv |
| mutaffären | bestämd form |
| mutaffärens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| mutaffärer | obestämd form |
| mutaffärers | obestämd form genitiv |
| mutaffärerna | bestämd form |
| mutaffärernas | bestämd form genitiv |


