publicerad: 2015
mutbrott
mut|brott
substantiv
~et; pl. ~ • till 1muta brott 1
| Singular | |
|---|---|
| ett mutbrott | obestämd form |
| ett mutbrotts | obestämd form genitiv |
| mutbrottet | bestämd form |
| mutbrottets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| mutbrott | obestämd form |
| mutbrotts | obestämd form genitiv |
| mutbrotten | bestämd form |
| mutbrottens | bestämd form genitiv |


