publicerad: 2015
målgörare
mål|gör·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑görarna • till mål 2 2göra
| Singular | |
|---|---|
| en målgörare | obestämd form |
| en målgörares | obestämd form genitiv |
| målgöraren | bestämd form |
| målgörarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| målgörare | obestämd form |
| målgörares | obestämd form genitiv |
| målgörarna | bestämd form |
| målgörarnas | bestämd form genitiv |


