publicerad: 2015
människobarn
männ·isko|barn
N mänsko|barn
substantiv
~et; pl. ~ människa barn| Singular | |
|---|---|
| ett människobarn | obestämd form |
| ett människobarns | obestämd form genitiv |
| människobarnet | bestämd form |
| människobarnets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| människobarn | obestämd form |
| människobarns | obestämd form genitiv |
| människobarnen | bestämd form |
| människobarnens | bestämd form genitiv |


