publicerad: 2015
nacke
nacke
substantiv
~n nackar • bakre delen av halsen; äv. bildl.: yxnacke
| Singular | |
|---|---|
| en nacke | obestämd form |
| en nackes | obestämd form genitiv |
| nacken | bestämd form |
| nackens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| nackar | obestämd form |
| nackars | obestämd form genitiv |
| nackarna | bestämd form |
| nackarnas | bestämd form genitiv |


