publicerad: 2015
namngivning
namn|giv·ning
substantiv
~en ~ar • till namnge
| Singular | |
|---|---|
| en namngivning | obestämd form |
| en namngivnings | obestämd form genitiv |
| namngivningen | bestämd form |
| namngivningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| namngivningar | obestämd form |
| namngivningars | obestämd form genitiv |
| namngivningarna | bestämd form |
| namngivningarnas | bestämd form genitiv |


