publicerad: 2015
narr
narr
substantiv
~en ~ar 1 löjlig el. inbilsk person; gyckelmakare vid hov i äldre tid2 göra narr av driva gäck med, förlöjliga – Alla sammansättn. med narr- hör till narr 1.
| Singular | |
|---|---|
| en narr | obestämd form |
| en narrs | obestämd form genitiv |
| narren | bestämd form |
| narrens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| narrar | obestämd form |
| narrars | obestämd form genitiv |
| narrarna | bestämd form |
| narrarnas | bestämd form genitiv |


