publicerad: 2015
naturalisering
nat·ur·al·is·er·ing
substantiv
~en ~ar naturalisera
| Singular | |
|---|---|
| en naturalisering | obestämd form |
| en naturaliserings | obestämd form genitiv |
| naturaliseringen | bestämd form |
| naturaliseringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| naturaliseringar | obestämd form |
| naturaliseringars | obestämd form genitiv |
| naturaliseringarna | bestämd form |
| naturaliseringarnas | bestämd form genitiv |


