publicerad: 2015
naturbarn
nat·ur|barn
substantiv
~et; pl. ~ natur 1 barn
| Singular | |
|---|---|
| ett naturbarn | obestämd form |
| ett naturbarns | obestämd form genitiv |
| naturbarnet | bestämd form |
| naturbarnets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| naturbarn | obestämd form |
| naturbarns | obestämd form genitiv |
| naturbarnen | bestämd form |
| naturbarnens | bestämd form genitiv |


