publicerad: 2015
naturell
1nat·ur·ell
[‑el´]
substantiv
~en ~er • läggning, sinnesart
| Singular | |
|---|---|
| en naturell | obestämd form |
| en naturells | obestämd form genitiv |
| naturellen | bestämd form |
| naturellens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| natureller | obestämd form |
| naturellers | obestämd form genitiv |
| naturellerna | bestämd form |
| naturellernas | bestämd form genitiv |
2nat·ur·ell
[‑el´]
adjektiv
~t ~a • som har sitt naturliga skick el. sin naturliga färg, naturlig, utan tillsatser
| Positiv | |
|---|---|
| en naturell + substantiv | |
| ett naturellt + substantiv | |
| den/det/de naturella + substantiv |


