publicerad: 2015
naturtillgång
nat·ur|till·gång
substantiv
~en ~ar • till tillgång 3 natur 1
| Singular | |
|---|---|
| en naturtillgång | obestämd form |
| en naturtillgångs | obestämd form genitiv |
| naturtillgången | bestämd form |
| naturtillgångens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| naturtillgångar | obestämd form |
| naturtillgångars | obestämd form genitiv |
| naturtillgångarna | bestämd form |
| naturtillgångarnas | bestämd form genitiv |


