publicerad: 2015
nordända
nord|ända
el. nord|ände
substantiv
~n; pl. ‑ändar nord 2ända
| Singular | |
|---|---|
| en nordända (en nordände) | obestämd form |
| en nordändas (en nordändes) | obestämd form genitiv |
| nordändan (nordänden) | bestämd form |
| nordändans (nordändens) | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| nordändar | obestämd form |
| nordändars | obestämd form genitiv |
| nordändarna | bestämd form |
| nordändarnas | bestämd form genitiv |


