publicerad: 2015
notariat
not·ari·at
[‑a´t]
substantiv
~et; pl. ~ • notariatavdelning
| Singular | |
|---|---|
| ett notariat | obestämd form |
| ett notariats | obestämd form genitiv |
| notariatet | bestämd form |
| notariatets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| notariat | obestämd form |
| notariats | obestämd form genitiv |
| notariaten | bestämd form |
| notariatens | bestämd form genitiv |


