publicerad: 2015
nuntie
nuntie
[nun´tsie]
substantiv
~n ~r • påvligt sändebud
| Singular | |
|---|---|
| en nuntie | obestämd form |
| en nunties | obestämd form genitiv |
| nuntien | bestämd form |
| nuntiens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| nuntier | obestämd form |
| nuntiers | obestämd form genitiv |
| nuntierna | bestämd form |
| nuntiernas | bestämd form genitiv |


