publicerad: 2015
näringspolitiker
när·ings|pol·it·ik·er
substantiv
~n; pl. ~ näringspolitik
| Singular | |
|---|---|
| en näringspolitiker | obestämd form |
| en näringspolitikers | obestämd form genitiv |
| näringspolitikern | bestämd form |
| näringspolitikerns | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| näringspolitiker | obestämd form |
| näringspolitikers | obestämd form genitiv |
| näringspolitikerna | bestämd form |
| näringspolitikernas | bestämd form genitiv |


