publicerad: 2015
näringssalt
när·ings|salt
substantiv
~et ~er • mest i pl.; till näring 2 2salt
| Singular | |
|---|---|
| ett näringssalt | obestämd form |
| ett näringssalts | obestämd form genitiv |
| näringssaltet | bestämd form |
| näringssaltets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| näringssalter | obestämd form |
| näringssalters | obestämd form genitiv |
| näringssalterna | bestämd form |
| näringssalternas | bestämd form genitiv |


