publicerad: 2015
odling
odl·ing
substantiv
~en ~ar • äv. bildl. kultur
| Singular | |
|---|---|
| en odling | obestämd form |
| en odlings | obestämd form genitiv |
| odlingen | bestämd form |
| odlingens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| odlingar | obestämd form |
| odlingars | obestämd form genitiv |
| odlingarna | bestämd form |
| odlingarnas | bestämd form genitiv |


