publicerad: 2015
omhängning
om|häng·ning
substantiv
~en ~ar hänga 1
| Singular | |
|---|---|
| en omhängning | obestämd form |
| en omhängnings | obestämd form genitiv |
| omhängningen | bestämd form |
| omhängningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| omhängningar | obestämd form |
| omhängningars | obestämd form genitiv |
| omhängningarna | bestämd form |
| omhängningarnas | bestämd form genitiv |


