publicerad: 2015
omläggningsrum
om·lägg·nings|rum
substantiv
~met; pl. ~, best. pl. ~men • till omläggning 2 1rum 1
| Singular | |
|---|---|
| ett omläggningsrum | obestämd form |
| ett omläggningsrums | obestämd form genitiv |
| omläggningsrummet | bestämd form |
| omläggningsrummets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| omläggningsrum | obestämd form |
| omläggningsrums | obestämd form genitiv |
| omläggningsrummen | bestämd form |
| omläggningsrummens | bestämd form genitiv |


