publicerad: 2015
omvälvning
om|välv·ning
substantiv
~en ~ar omvälva
| Singular | |
|---|---|
| en omvälvning | obestämd form |
| en omvälvnings | obestämd form genitiv |
| omvälvningen | bestämd form |
| omvälvningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| omvälvningar | obestämd form |
| omvälvningars | obestämd form genitiv |
| omvälvningarna | bestämd form |
| omvälvningarnas | bestämd form genitiv |


