publicerad: 2015
onödiggöra
o·nöd·ig|göra
verb
‑gjorde, ‑gjort, ‑gjord n. ‑gjort, pres. ‑gör • onödiggöra ngt el. göra ngt onödigt
| Finita former | |
|---|---|
| onödiggör | presens aktiv |
| onödiggörs (onödiggöres) | presens passiv |
| onödiggjorde | preteritum aktiv |
| onödiggjordes | preteritum passiv |
| onödiggör | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att onödiggöra | infinitiv aktiv |
| att onödiggöras | infinitiv passiv |
| har/hade onödiggjort | supinum aktiv |
| har/hade onödiggjorts | supinum passiv |
| Presens particip | |
| onödiggörande | |
| Perfekt particip | |
| en onödiggjord + substantiv | |
| ett onödiggjort + substantiv | |
| den/det/de onödiggjorda + substantiv | |


