publicerad: 2015
organisering
org·an·is·er·ing
substantiv
~en ~ar organisera
| Singular | |
|---|---|
| en organisering | obestämd form |
| en organiserings | obestämd form genitiv |
| organiseringen | bestämd form |
| organiseringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| organiseringar | obestämd form |
| organiseringars | obestämd form genitiv |
| organiseringarna | bestämd form |
| organiseringarnas | bestämd form genitiv |


