publicerad: 2015
orosmakare
o·ros|mak·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑makarna 1oro -makare
| Singular | |
|---|---|
| en orosmakare | obestämd form |
| en orosmakares | obestämd form genitiv |
| orosmakaren | bestämd form |
| orosmakarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| orosmakare | obestämd form |
| orosmakares | obestämd form genitiv |
| orosmakarna | bestämd form |
| orosmakarnas | bestämd form genitiv |


