publicerad: 2015
osanning
o|sann·ing
substantiv
~en ~ar osann
| Singular | |
|---|---|
| en osanning | obestämd form |
| en osannings | obestämd form genitiv |
| osanningen | bestämd form |
| osanningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| osanningar | obestämd form |
| osanningars | obestämd form genitiv |
| osanningarna | bestämd form |
| osanningarnas | bestämd form genitiv |


