publicerad: 2015
osis
os·is
[o´s‑]
substantiv
~en • ⟨vard.⟩ otur
| Singular | |
|---|---|
| en osis | obestämd form |
| en osis | obestämd form genitiv |
| osisen | bestämd form |
| osisens | bestämd form genitiv |


