publicerad: 2015
pandemonium
pan·demoni·um
[‑demå´ni‑ el. ‑demo´ni‑]
substantiv
pandemoniet • helvete; helveteslarm
| Singular | |
|---|---|
| ett pandemonium | obestämd form |
| ett pandemoniums | obestämd form genitiv |
| pandemoniet | bestämd form |
| pandemoniets | bestämd form genitiv |


