publicerad: 2015
pangbrud
pang|brud
substantiv
~en ~ar • ⟨vard., ngt åld.⟩ till brud 2 1pang 2
| Singular | |
|---|---|
| en pangbrud | obestämd form |
| en pangbruds | obestämd form genitiv |
| pangbruden | bestämd form |
| pangbrudens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| pangbrudar | obestämd form |
| pangbrudars | obestämd form genitiv |
| pangbrudarna | bestämd form |
| pangbrudarnas | bestämd form genitiv |


