publicerad: 2015
panikbromsning
pan·ik|broms·ning
substantiv
~en ~ar panikbromsa
| Singular | |
|---|---|
| en panikbromsning | obestämd form |
| en panikbromsnings | obestämd form genitiv |
| panikbromsningen | bestämd form |
| panikbromsningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| panikbromsningar | obestämd form |
| panikbromsningars | obestämd form genitiv |
| panikbromsningarna | bestämd form |
| panikbromsningarnas | bestämd form genitiv |


