publicerad: 2015
pannlugg
pann|lugg
substantiv
~en ~ar • till panna 4 1lugg 1
| Singular | |
|---|---|
| en pannlugg | obestämd form |
| en pannluggs | obestämd form genitiv |
| pannluggen | bestämd form |
| pannluggens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| pannluggar | obestämd form |
| pannluggars | obestämd form genitiv |
| pannluggarna | bestämd form |
| pannluggarnas | bestämd form genitiv |


