publicerad: 2015
partipolitik
parti|pol·it·ik
substantiv
~en parti 3 politik
| Singular | |
|---|---|
| en partipolitik | obestämd form |
| en partipolitiks | obestämd form genitiv |
| partipolitiken | bestämd form |
| partipolitikens | bestämd form genitiv |


