publicerad: 2015
partisplittring
parti|splittr·ing
substantiv
~en ~ar parti 3 splittring
| Singular | |
|---|---|
| en partisplittring | obestämd form |
| en partisplittrings | obestämd form genitiv |
| partisplittringen | bestämd form |
| partisplittringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| partisplittringar | obestämd form |
| partisplittringars | obestämd form genitiv |
| partisplittringarna | bestämd form |
| partisplittringarnas | bestämd form genitiv |


