publicerad: 2015
pelargonia
pel·ar·gonia
[‑go´nia]
substantiv
~n; pl. pelargonier el. pelargonior • en växt – I sammansättn. pelargon-, pelargonie-.
| Singular | |
|---|---|
| en pelargonia | obestämd form |
| en pelargonias | obestämd form genitiv |
| pelargonian | bestämd form |
| pelargonians | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| pelargonier (pelargonior) | obestämd form |
| pelargoniers (pelargoniors) | obestämd form genitiv |
| pelargonierna (pelargoniorna) | bestämd form |
| pelargoniernas (pelargoniornas) | bestämd form genitiv |


