publicerad: 2015
penhammare
pen|hammare
substantiv
~n; pl. ‑hamrar el. ~, best. pl. ‑hamrarna el. ‑hammarna pen hammare
| Singular | |
|---|---|
| en penhammare | obestämd form |
| en penhammares | obestämd form genitiv |
| penhammaren | bestämd form |
| penhammarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| penhamrar (penhammare) | obestämd form |
| penhamrars (penhammares) | obestämd form genitiv |
| penhamrarna (penhammarna) | bestämd form |
| penhamrarnas (penhammarnas) | bestämd form genitiv |


