publicerad: 2015
pianolärarinna
piano|lär·ar·inna
substantiv
~n ‑lärarinnor pianolärare
| Singular | |
|---|---|
| en pianolärarinna | obestämd form |
| en pianolärarinnas | obestämd form genitiv |
| pianolärarinnan | bestämd form |
| pianolärarinnans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| pianolärarinnor | obestämd form |
| pianolärarinnors | obestämd form genitiv |
| pianolärarinnorna | bestämd form |
| pianolärarinnornas | bestämd form genitiv |


