publicerad: 2015
planbestämmelse
plan|be·stämm·else
substantiv
~n ~r 2plan 1 bestämmelse
| Singular | |
|---|---|
| en planbestämmelse | obestämd form |
| en planbestämmelses | obestämd form genitiv |
| planbestämmelsen | bestämd form |
| planbestämmelsens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| planbestämmelser | obestämd form |
| planbestämmelsers | obestämd form genitiv |
| planbestämmelserna | bestämd form |
| planbestämmelsernas | bestämd form genitiv |


