publicerad: 2015
planritning
plan|rit·ning
substantiv
~en ~ar 2plan 1 ritning
| Singular | |
|---|---|
| en planritning | obestämd form |
| en planritnings | obestämd form genitiv |
| planritningen | bestämd form |
| planritningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| planritningar | obestämd form |
| planritningars | obestämd form genitiv |
| planritningarna | bestämd form |
| planritningarnas | bestämd form genitiv |


