publicerad: 2015
planmässighet
plan·mäss·ig·het
substantiv
~en 2plan 1
| Singular | |
|---|---|
| en planmässighet | obestämd form |
| en planmässighets | obestämd form genitiv |
| planmässigheten | bestämd form |
| planmässighetens | bestämd form genitiv |


