publicerad: 2015
platsmarkering
plats|mark·er·ing
substantiv
~en ~ar • till plats 1 markering 1
| Singular | |
|---|---|
| en platsmarkering | obestämd form |
| en platsmarkerings | obestämd form genitiv |
| platsmarkeringen | bestämd form |
| platsmarkeringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| platsmarkeringar | obestämd form |
| platsmarkeringars | obestämd form genitiv |
| platsmarkeringarna | bestämd form |
| platsmarkeringarnas | bestämd form genitiv |


