publicerad: 2015
platt
1platt
adjektiv; n. ~, ~a • inte tjock, plan, slät; bildl. banal, trivial – De flesta sammansättn. med platt- hör till 1platt.
| Positiv | |
|---|---|
| en platt + substantiv | |
| ett platt + substantiv | |
| den/det/de platta + substantiv | |
| den platte + maskulint substantiv | |
| Komparativ | |
| en/ett/den/det/de plattare + substantiv | |
| Superlativ | |
| är plattast | |
| den/det/de plattaste + substantiv |
3platt
substantiv
~en ~ar 1 rätlinjig list2 myntämne3 platt parti i naturen: uppe på platten ökade åkarna tempot
| Singular | |
|---|---|
| en platt | obestämd form |
| en platts | obestämd form genitiv |
| platten | bestämd form |
| plattens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| plattar | obestämd form |
| plattars | obestämd form genitiv |
| plattarna | bestämd form |
| plattarnas | bestämd form genitiv |


