publicerad: 2015
platta
1platta
substantiv
~n plattor 1 skiva i allmänhet2 grammofonskiva, cd-skiva – I sammansättn. platt-.
| Singular | |
|---|---|
| en platta | obestämd form |
| en plattas | obestämd form genitiv |
| plattan | bestämd form |
| plattans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| plattor | obestämd form |
| plattors | obestämd form genitiv |
| plattorna | bestämd form |
| plattornas | bestämd form genitiv |
2platta
verb
~de ~t • göra platt
| Finita former | |
|---|---|
| plattar | presens aktiv |
| plattas | presens passiv |
| plattade | preteritum aktiv |
| plattades | preteritum passiv |
| platta | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att platta | infinitiv aktiv |
| att plattas | infinitiv passiv |
| har/hade plattat | supinum aktiv |
| har/hade plattats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| plattande | |
platta till
1 göra platt2 förödmjukaInfinita former att platta till infinitiv aktiv Presens particip tillplattande


