publicerad: 2015
pluggare
plugg·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. pluggarna • särsk. till plugga 2
| Singular | |
|---|---|
| en pluggare | obestämd form |
| en pluggares | obestämd form genitiv |
| pluggaren | bestämd form |
| pluggarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| pluggare | obestämd form |
| pluggares | obestämd form genitiv |
| pluggarna | bestämd form |
| pluggarnas | bestämd form genitiv |


