publicerad: 2015
pluralböjning
plur·al|böj·ning
substantiv
~en ~ar • till böjning 2 2plural
| Singular | |
|---|---|
| en pluralböjning | obestämd form |
| en pluralböjnings | obestämd form genitiv |
| pluralböjningen | bestämd form |
| pluralböjningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| pluralböjningar | obestämd form |
| pluralböjningars | obestämd form genitiv |
| pluralböjningarna | bestämd form |
| pluralböjningarnas | bestämd form genitiv |


